کلاهبرداری آمریکا از انگلستان یا نمایش هماهنگ دو کشور؟

در پی آزادی نفتکش گریس ۱ از سوی جبل الطارق، آمریکا با توقیف آن سعی دارد از انگلستان کلاهبرداری کند.

به گزارش مشرق به نقل از رادیو بین المللی چین، پس از آنکه دادگاه جبل الطارق حکم آزادی نفتکش ایران را صادر کرد، قاعدتاً کشمکش میان انگلستان و ایران در توقیف نفتکشها باید به تدریج پایان یافته تلقی می شد، اما آمریکا که عادت به پذیرش شکست ندارد، حالا رأساً وارد میدان شده و با مداخله گستاخانه در آن، وضعیت را بار دیگر به وخامت کشانده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیشتر بخوانید اسپوتنیک: نفتکش ایرانی در حال ترک جبل الطارق است چرا ایران باید از انگلیس «شکایت» کند و «غرامت» بگیرد؟ +فیلم

برغم فشارهای آمریکا، دولت جبل الطارق از توابع انگلستان ۲۴ مرداد حکم آزادی نفتکش ایرانی گریس ١ را که توقیف کرده بود، صادر کرد اما در کمتر از یک روز وزارت دادگستری آمریکا حکم توقیف این نفتکش را صادر کرد. توجیه دادگستری امریکا این اتهام است که ایران از نظام مالی آمریکا به صورت غیرقانونی برای فرستادن نفت به سوریه استفاده می کند و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران از آن سود می برد.

طبق این حکم، آمریکا نه تنها کشتی را توقیف می کند، بلکه خدمه و داراییهای این کشتی را هم ضبط می کند. به گزارش روزنامه کاپیتول هیل آمریکا در روز جمعه، حکم توقیفی که وزارت دادگستری آمریکا صادر کرده نشان می دهد کلیه محموله نفت و ۹۹۵هزار دلار احتمالاً ضبط خواهد شد.

نفتکش ایرانی بی دلیل درگیر این ماجرا شده است و وضعیت مبهمی پیدا کرده است. به گزارش بی بی سی نفتکش گریس ۱ که اکنون نامش را به آدریان دریا تغییر داده، هنوز جبل الطارق را ترک نکرده، اگرچه موقعیت خود را عوض کرده و از سویی کاپیتان آن نیز استعفا داده و گفته می شود که ۶ خدمه از جمله یک کاپیتان جدید روز یکشنبه وارد جبل‌الطارق می شوند تا نفتکش را تحویل بگیرند.

شرکت رادیویی کلمبیا روز جمعه در تفسیری گفت در حالی که رویارویی آمریکا و ایران روز به روز شدت می گیرد، هر گونه تعویق حرکت نفتکش فرصتی به آمریکا خواهد داد تا با اقدامات حقوقی بیشتر جلوی عزیمت آن را بگیرد.

وزارت دادگستری آمریکا که در توقیف نفتکش ایران طبق تشریفات قضایی ناکام ماند و رأساً وارد میدان شده، اما روشن است اگر آمریکا با لجاجت بر توقیف نفتکش ایران اصرار کند، این رویداد مسلماً رو به وخامت خواهد گذاشت. انگلستان با تحریک آمریکا وارد معرکه ای شد که به نظر می رسد به خاطر شعار و تفکر «اول آمریکای» ترامپ، بار دیگر فریب همپیمانش را خورده است.

در حقیقت گرچه روابط انگلستان و ایران خوب نبود، اما پیش از این کشمکش شدیدی هم بین دو کشور رخ نداده بود. انگلستان به عنوان یکی از گروه پنج به علاوه یک در مسألۀ هسته ای ایران از آمریکا پیروی نکرد و از برجام خارج نشد، بلکه در کنار فرانسه، آلمان، روسیه و چین ایستاد و تا کنون موضع مشترک حفظ برجام را در پیش گرفته است.

اما همه اینها بعد از توقیف نفتکش ایران در ۱۳ تیر تغییر کرده است. اسپانیا که بر سر حق مالکیت جبل الطارق با انگلستان اختلاف دارد، می گوید که توقیف نفتکش به درخواست آمریکا صورت گرفته است. ایران بارها نسبت به این اقدام هشدار داد ولی بی نتیجه ماند و سپس خبر از اقدام متقابل داد که در نهایت با وجود اقدامات جدی محافظتی و زیر نظارت ناوگان نظامی آمریکا و انگلستان، نیروی دریایی سپاه پاسداران ۲۸ تیر در تنگه هرمز نفتکش استنا ایمپرو را که در حال حرکت با پرچم انگلستان بود، توقیف کرد.

چینیها ضرب المثلی دارند که می گوید اگر از نتیجۀ کارت خبر داشتی، چرا اصلاً آن را مرتکب شدی؟ تقریباً معادل این معنی که هر که خربزه می خورد پای لرزش هم می نشیند. البته انگلستان باید زودتر این وضعیت را پیش بینی می کرد که باز به قول چینیها سوار ببری شده که پیاده شدن از آن کار راحتی نیست؛ زیرا کانادا قبلاً این درس را به او آموخته بود. در یکم دسامبر سال گذشته پلیس کانادا به دستور وزارت دادگستری آمریکا خانم منگ وان جو، مدیر ارشد مالی شرکت هوا وی چین را بازداشت کرد که انزجار شدید مردم چین را برانگیخت و مشکلاتی جدی در روابط چین و کانادا در پی آورد. چین اقدامهای مقابله ای شدیدی در پیش گرفت که خسارات شدیدی به تجارت بین دو کشور وارد شد. گرچه کانادا مدتی خشنودی آمریکا را جلب کرد، اما ادامه ماجرا از کنترل دولت ترودو خارج شده است. تنها ده روز بعد از وقوع این حادثه، دونالد ترامپ هنگام مصاحبه با رویتر علناً مدعی شد که اگر این رویداد به نفع آمریکا باشد، حتما در آن مداخله خواهد کرد.

محظور کنونی انگلستان کاملا ناشی از اقدام خودش است. اما برخی تحلیلگران معتقدند انگلستان و آمریکا فقط نمایشی از دورویی بازی می کنند. وظیفه مبرم کنونی دولت جدید انگلستان که به تازگی روی کار آمده حل مسأله خروج این کشور از اتحادیه اروپا است، لذا می خواهد با یک حرکت سریع قیچی یک کلاف سر در گم را پاره کند. این در حالی است که از سوی دیگر بوریس جانسون در مسأله خروج از اتحادیه اروپا به پشتیبانی قوی آمریکا نیاز دارد، بنابراین از آزرده کردن خاطر آمریکا هراس دارد. پس ناچار به بازی کردن نمایشی از دورویی است تا ماجرای توقیف نفتکش ایران را به آمریکا محول کند تا هر چه زودتر از هرج و مرج کنونی در مسأله نفتکش رها شود.

البته این محاسبه انگلستان به هیچ وجه درست از آب در نخواهد آمد. ایران در معامله با غرب «اگر خرگوش را نبیند، شاهین را رها نخواهد کرد». یعنی اینکه اگر نفتکش به سلامتی به ایران برنگردد، آزادی نفتکش توقیف شده انگلستان نیز غیرممکن است. خدمه نفتکش استنا ایمپرو و شرکت تابعشان هم حتماً ناامید شده اند و امیدشان به بازگشت فوری به خانه نقش بر آب شده است.

منبع: مهر

منبع: مشرق

کلیدواژه: دادگاه نجفی بازار سکه و ارز اخبار خودرو نفتکش انگلیسی ایران انگلیس ایالات متحده آمریکا جبل الطارق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۰۸۸۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درخواست آمریکا از چین برای مهار ایران

به گزارش تابناک به نقل از خبرآنلاین، نشریه فارن پالیسی در مقاله ای با عنوان "چین واقعاً چقدر بر ایران اهرم دارد؟" نوشت: حتی قبل از اینکه ایران صدها هواپیما بدون سرنشین و موشک را به سمت اسرائیل پرتاب کند، مقامات آمریکایی از چین خواسته بودند تا از نفوذ خود برای متقاعد کردن تهران برای مهار اقدامات تحریک‌آمیز خود و گروه‌های مقاومت در سراسر خاورمیانه استفاده کند.

حمله انتقام جویانه ایران که اولین حمله مستقیم این کشور به خاک اسرائیل بود، ایالات متحده را به استفاده بیشتر از اهرم بالقوه پکن در خاورمیانه ترغیب کرده است. چین مدت‌هاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و مقامات ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور جو بایدن، به طور علنی از پکن خواسته‌اند تا به کنترل تهران کمک کند، به ویژه در حالی که ماه‌ها حملات گروه انصارالله در دریای سرخ که توسط ایران تشویق می‌شوند، حمل و نقل جهانی را مختل کرده است. جان آلترمن، مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی گفت: « حدود یک سوم از کل تجارت ایران با چین شکل می‌گیرد و این کشور به یک محافظ مهم برای منافع ایران در شورای امنیت تبدیل شده است. به نظر من چین تنها کشوری است که بیشترین توانایی را برای نفوذ بر ایران دارد، اگر بخواهد.»

با افزایش تنش بین اسرائیل و ایران، قانونگذاران آمریکا فشار را بیشتر می‌کنند. در تازه‌ترین اقدام، مجلس نمایندگان آمریکا با اکثریت قریب به اتفاق قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین را تصویب کرد. این قانون برای هدف قرار دادن شرکت‌های چینی که نفت خام ایران را خریداری می‌کنند و در نتیجه پول را به اقتصاد ایران پمپاژ می‌کنند، طراحی شده است. این لایحه برای تصویب نهایی به سنا منتقل شده است.

جاش گوتهایمر، نماینده دموکرات کنگره گفت: «در حالی که ما اینجا هستیم، ایران از تجارت نفتی خود با چین برای آوردن درآمد ۱۵۰ میلیون دلاری در روز استفاده می‌کند. چین با واردات میلیون‌ها بشکه نفت در روز، ایران را در تجارت نگه می‌دارد و بودجه‌های مهمی را برای برنامه هایی چون توسعه موشکی و تسلیحات هسته‌ای فراهم می‌کند.

اگرچه ایالات متحده به طور فزاینده ای به دنبال چین برای تحت تأثیر قرار دادن ایران است، برخی کارشناسان هشدار می دهند که این موضوع به این سادگی ها نیست.

کمتر کشوری به اندازه چین با ایران روابط اقتصادی قابل توجهی دارد. چین برای بیش از یک دهه بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است، یک رابطه طولانی مدت که عمدتا حول محور تجارت نفت بوده است. بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شرکت‌های چینی واردات نفت ایران را بیش از سه برابر کردند و فروش را به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رساندند.

اما روابط اقتصادی آنها به لحاظ نفوذ نابرابر است. به عنوان مثال، سال گذشته بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام ایران به چین بوده است. با این حال، چین تامین‌کنندگان بسیار دیگری فراتر از ایران دارد و عرضه تهران تنها ۱۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل می‌دهد.

پاتریشیا کیم، یکی از همکاران موسسه بروکینگز، به فارین پالیسی گفت: پکن به‌عنوان بزرگ‌ترین شریک تجاری و حامی قدرت بزرگ ایران، از کانال‌های ارتباطی ممتاز با تهران برخوردار است و بدون شک نفوذ بیشتری بر این کشور نسبت به ایالات متحده یا متحدانش دارد.

او افزود: «اگر رهبران چین تصمیم بگیرند رویکرد مداخله جویانه تری اتخاذ کنند، سخت است بگوییم که پکن چقدر می تواند تهران را مهار کند.»

ویلیام فیگوروآ، کارشناس روابط چین و ایران در دانشگاه گرونینگن هلند، گفت: در حالی که چین از نظر فروش و تجارت نفت دارای اهرمی است، استفاده از این اهرم هم از نظر سیاسی و هم از نظر لجستیکی چالش برانگیز است.

به عنوان مثال، پالایشگاه های خصوصی چین که در بازار سیاه فعالیت می کنند، به طور غیرقانونی بیشتر نفت ایران را خریداری می کنند، نه پالایشگاه های دولتی. او گفت که این پالایشگاه‌های خصوصی «به‌شدت دشوار است که کنترل شوند» و کنترل مستقیم واردات نفت ایران از چین را برای پکن چالش‌برانگیز می‌کند.

مقیاس سرمایه گذاری چینی ها در ایران که عمدتاً توسط شرکت های خصوصی هدایت می شود، همچنان یک موضوع آزاردهنده در روابط بین دو کشور است. فیگوئروا گفت که چین به طور مزمن در ایران سرمایه گذاری ناکافی کرده است، که شکایت هایی را از سوی تهران برانگیخته و بر تمایل آنها برای تن دادن به فشار چین تأثیر می گذارد.

*ترجمه: ابوالفضل خدائی