آزادی نفتکش ایرانی این کشور را جسورتر کرد

اگر سپاه اقدام به توقیف نفتکش بریتانیایی " استنا امپرو" در آب‌های خلیج فارس نکرده بود، احتمالا بریتانیا چراغ سبز رفع توقیف نفتکش ایرانی "گریس 1" در جبل‌الطارق را نمی داد.

آزادی نفتکش ایرانی در تنگه "جبل‌الطارق" پس از 6 هفته "کش‌وقوس"، روحیه پیروزمندانه و جسورانه جمهوری اسلامی ایران را تقویت کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش عصرایران، وب سایت روزنامه "فایننشال تایمز" با انتشار گزارشی از تقویت روحیه ایستادگی و مقاومت ایرانی‌ها در پی پیروزی ایران در نبرد اراده‌ها با آمریکا و بریتانیا بر سر توقیف نفتکش ایرانی خبر داده است.

بر اساس این گزارش، تلویزیون دولتی ایران روز دوشنبه تصاویری از کشتی با پرچم ایران را در حالی که پیروزی جمهوری اسلامی بر ایالات متحده و انگلیس را تحسین می‌کرد، پخش کرد.

قوه قضاییه ایران هم پس از آزادی نفتکش ایرانی به حکم دادگاهی در جبل الطارق، اعلام کرده به دنبال دریافت خسارت این حادثه از دولت بریتانیاست تا این حادثه درس عبرتی باشد برای دیگران تا فکر توقیف نفتکش‌های ایرانی به سرشان نزند.

وزارت خارجه ایران هم هشدار داد در صورت توقیف دوباره نفتکش" آدریان دریا 1" (نام جدیدی که ایران روی نفتکش گریس 1 گذاشته است) " عواقب سنگینی در انتظار ایالات متحده آمریکا خواهد بود.

 نفتکش "آدریان دریا1" بیش از شش هفته است که کانون ایستادگی بین ایران و غرب بوده است. اکنون حکومت ایران، آزادی آن توسط یک دادگاه جبل‌الطارق را به عنوان شاهدی  مبنی بر پیروزی استراتژی "مقاومت" خود در برابر دولت ترامپ می‌داند.  

نفتکش رفع توقیف شده ایرانی پس از تغییر نام و پرچم/ عکس: آسوشیتدپرس

استراتژی مقاومت رویکردی است که دهه‌هاست از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به کار گرفته شده و در قالب آن نفوذ منطقه‌ای ایران توسعه یافته است.  ایرانیان می‌گویند ، این نیروی 120 هزار نفری سپاه است،- که آمریکا 2 ماه پیش آن را در فهرست گروه‌های تروریستی گنجانده است- که برنده اصلی آزادی نفتکش ایرانی خواهد بود . پس از این اقدام موقعیت سپاه تقویت شده است.  

"حمیدرضا ترقی" ، سیاستمدار محافظه‌کار ایرانی در این باره گفت: "این پیروزی در جبل‌الطارق نشان داد که ایران بیش از آنکه به دیپلماسی منفعل و مذاکرات بیهوده نیاز داشته باشد ، به اقتدار نظامی سپاه در عرصه بین‌الملل احتیاج دارد... رویکرد انقلابی سپاه بزرگترین قدرت را مجبور به عقب‌نشینی کرد."

از نظر سیاستمداران ایرانی ، اگر سپاه اقدام به توقیف نفتکش بریتانیایی " استنا امپرو" در آب‌های خلیج فارس نکرده بود، احتمالا بریتانیا چراغ سبز رفع توقیف نفتکش ایرانی "گریس 1" در جبل‌الطارق را نمی داد و این پیروزی مدیون اقدام سپاه در توقیف نفتکش بریتانیایی است؛ نفتکشی که به رغم آزادی گریس 1، همچنان در توقیف ایران مانده است.

حوادث اخیر حول و حوش نفتکش‌ها در خلیج فارس و تنگه هرمز با نگرانی دیپلمات‌ها مواجه شده و آنها درباره هرگونه سوء محاسبه احتمالی و عواقب یک تنش و درگیری نظامی در منطقه بیمناک‌اند.

 اما برخی از ایرانیان می‌گویند، موفقیتهای اخیر سپاه در مواجهه با نیروهای نظامی در منطقه، اتفاقا باعث کاهش خطر جنگ و امنیت بیشتر برای کشور شده است. رویا 32 ساله ، یک زن خانه‌دار در این باره به "فایننشال تایمز" گفت: "سپاه آنقدر قدرتمند است که هیچ کسی جرأت جنگ علیه ایران را ندارد..آنچه سپاه در قضیه توقیف نفتکش انجام داد، بسیار موثر بود. "

"سعید لیلاز"،  تحلیلگر اصلاح‌طلب، هم در این باره به تایمز گفت: "این اولین بار طی قرن های اخیر است که ایران نه تنها از لحاظ نظامی در مقابل کشورهای غربی می‌ایستد، بلکه از این بازی برنده بیرون می‌آید... با این حادثه قطعا موقعیت سپاه در ایران تقویت می‌شود." 

"امیل هوکایم" از موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک  در این باره معتقد است:" آزادی نفتکش ایرانی یک پیروزی برای ایران بود، و اثرگذاری آن بیش از آنکه خارجی باشد در بازی قدرت داخل ایران است.. استراتژی ایستادگی ایران در برابر غرب در قالب  "چیکن استراتژی" (بازی بزدل) است و آنها خوب می‌دانند که میان رقبای غربی آنها تفرقه و چند دستگی است و غربی‌ها جرات ریسک‌های بزرگ را ندارند."

لینک کوتاه خبر: bzna.ir/000Eq3 برچسب ها: نفتکش ، آزادی ، گریس 1

منبع: بازار نیوز

کلیدواژه: نفتکش آزادی گریس 1

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۵۰۵۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایرانی‌هایی که در کشور خود هم برگ هویت ندارند

به گزارش قدس خراسان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و پیش از شروع جنگ تحمیلی از سوی صدام، دولت بعث عراق اقدام به اخراج ایرانی‌ها از این کشور کرد؛ کسانی که هنوز پس از گذشت ۴۵سال، نه ایران آن‌ها را به عنوان ایرانی قبول دارد و نه کشورعراق آن‌ها را عراقی می‌داند.

قصه ایرانی‌های ساکن شهر حلّه استان بابل که حالا در گوشه‌ای از شهر مشهد ساکن هستند نیز از این جنس است. ساجده و لعیمه خواجه نعمت دخترعموهایی هستند که پس از اخراج از عراق با کمک یک خیر مشهدی در این شهر صاحب خانه شدند؛ اما با وجود داشتن پدر و مادر ایرانی، هنوز پس از ۴۵ سال مدرک هویتی ایرانی ندارند.

ساجده خواجه نعمت که ۶۷ سال دارد و مادرزادی کم‌بیناست، هشت سال از ازدواج با پسرعمویش یعنی شهید مفقودالاثر وهاب خواجه نعمت گذشته بود که حکومت بعث عراق خودش و همسر ۳۰ ساله‌اش را دستگیر کرد. او پس از هشت روز آزاد شد؛ اما هنوز پس از ۴۵ سال هیچ خبری از همسرش ندارد.

وی در این باره می‌گوید: صدام، شوهرم را به دلیل تابعیت ایرانی دستگیر کرد. گفتند تو برو ایران او خودش می‌آید؛ اما پس از ۴۵سال هنوز هیچ خبری از او ندارم.

زایمان در زندان حزب بعث

ساجده خواجه نعمت با بیان اینکه صدام جوانان شیعه و متدینی را که تابعیت ایرانی داشتند، دستگیر کرده تا با سفر به ایران در جبهه علیه حزب بعث نجنگند، می‌افزاید: من را هشت روز در زندان انداختند، ۱۵۰ زن و بچه را در یک مکان کوچک زندانی کرده بودند، غذای خوبی نمی‌دادند و تنها دو ساعت در روز اجازه داشتیم از سرویس بهداشتی استفاده کنیم که با این جمعیت زیاد خیلی سخت بود. زندانبان‌ها به ما توهین می‌کردند و رفتار خیلی بدی داشتند، در این وضعیت بسیار بد، یکی از زنانی که حامله بود، در زندان زایمان کرد و اصلاً به او رسیدگی نکردند.

وی ادامه می‌دهد: با یک خودرو از جلو زندان، ما را به مرز ایران بردند و از آنجا سه روز پیاده در زیر باران و در سرما راه رفتم تا به سرپل‌ذهاب رسیدم. از سرپل‌ذهاب با خودرو نیروهای ایرانی به اردوگاه آوارگان جهرم آمدم و سه ماه در این اردوگاه ساکن بودم.

ساجده خواجه نعمت که به تنهایی روزگار می‌گذراند، عنوان می‌کند: دخترعمویم که پیش از ما به ایران آمده و در مشهد ساکن بود، من را تحت تکفل خود قرار داد و از اردوگاه جهرم به مشهد آورد.

وی که از نداشتن شناسنامه ایرانی با وجود داشتن نسب ایرانی گلایه می‌کند، می‌افزاید: برادرم در عراق متولد شده و با ما به ایران آمده است. با پیگیری‌هایی که انجام داد، کمتر از یک سال است شناسنامه ایرانی گرفته؛ اما هنوز به ما شناسنامه نداده‌اند.

صدام ۶۰ پسر بچه و مرد در بستگان ما را دستگیر کرد

لعیمه خواجه نعمت؛ همان دخترعمویی است که پیش از ساجده به ایران آمده و به کمک او ساکن مشهد شده است. درباره قصه اخراجش از عراق می‌گوید: همسرم شهید مفقودالاثر صالح خواجه نعمت ۲۹ سال داشت و چهار سال بود ازدواج کرده بودیم و دو دختر سه ساله و دو ساله داشتیم. ساعت ۹ شب مأموران آمدند در خانه ما در شهر حلّه و به تمام خانواده گفتند پنج دقیقه بیایید چند تا سؤال داریم. وقتی رفتیم، من را سه روز با دخترانم به زندان انداختند و سپس در مرز ایران رهایم کردند. پیاده به سمت ایران آمدم و ایرانی‌ها با خودرو من را تا اردوگاه خرم‌آباد رساندند.

وی می‌افزاید: من یک سال پس از پیروزی انقلاب و سه ماه پیش از آغاز جنگ تحمیلی به ایران آمدم. صدام همسرم را دستگیر کرد و تاکنون هیچ خبری از وی ندارم و مفقودالاثر شده است.

لعیمه خواجه نعمت با اشاره به اینکه صدام خیلی ما را اذیت کرد و به ما که تابعیت ایرانی داشتیم، خیلی ظلم کرد، بیان می‌کند: ۶۰نفر از مردان اقوام ما را که سنشان از ۱۴ تا ۴۲ سال بود، در شهر حلّه عراق دستگیر کردند. تنها به دلیل اینکه تابعیت ایرانی داشتیم و شیعه متدینی بودیم و تاکنون هیچ خبری از سرنوشت آن‌ها نداریم. از مسئولان عراقی که پیگیری کردیم، اطلاع دقیقی از سرنوشت آن‌ها نداشتند. برخی هم می‌گویند صدام همه آن‌ها را در گور دسته‌جمعی دفن کرده است.

وی با بیان اینکه بیشترین زمان نگهداری زنان اقوام آن‌ها در زندان ۲۵ روز بود، ادامه می‌دهد: صدام خانه، خودرو و اموال این افراد را مصادره و زنان و خانواده آن‌ها را از عراق اخراج کرد. چهار نفر از فامیل ما را در زندان شکنجه دادند و پسردایی ۱۴ ساله‌ام را با برق شکنجه کردند و به شهادت رسید.

لعیمه خواجه نعمت درباره ماجرای آمدنش به مشهد می‌گوید: ۱۷روز در اردوگاه آوارگان عراقی خرم‌آباد بودیم که یک تاجر مشهدی به نام آقای اخوان، ما و ۱۵ خانواده دیگر را کفالت کرد و به مشهد آورد. ابتدا نزدیک یک سال در هتل زندگی کردم و سپس این تاجر مشهدی خانه‌ای برای ما تهیه کرد.

وی درباره سایر اعضای خانواده‌اش خاطرنشان می‌کند: بقیه افراد خانواده ما در عراق ساکن هستند و ما به دلیل اینکه در ایران مهاجر هستیم، تنها می‌توانیم در ایام اربعین حسینی پاسپورت موقت برای سفر به عراق بگیریم و پس از اتمام آن مدت که کمتر از دو ماه است، باید به ایران برگردیم.

پدر و مادرم شناسنامه و کد ملی ایرانی دارند؛ اما به ما نمی‌دهند

لعیمه خواجه نعمت که در ابتدای صحبت گفته بود مادرش اصفهانی و پدرش شوشتری است، می‌گوید: نزدیک ۴۵ سال است در ایران ساکن هستیم؛ با وجود اینکه پدر و مادرمان ایرانی هستند و شناسنامه و کدملی دارند؛ اما هنوز به ما شناسنامه ایرانی نداده‌اند. به همین دلیل بنیاد شهید به ما مانند ایرانی‌ها حقوق پرداخت نمی‌کند.

وی با بیان اینکه صدام ما را به دلیل ایرانی بودن، پیش از شروع جنگ تحمیلی از عراق اخراج کرد، متذکر می‌شود: برای گرفتن شناسنامه ایرانی خیلی اقدام کردیم حتی دادگاه رفتیم و دادگاه نسب ما را پذیرفته؛ اما به ثبت احوال که مراجعه کردم، موافقت نکردند و شناسنامه ندادند. دلیلش را نمی‌دانم. 

لعیمه خواجه نعمت با اشاره به سختی‌های زندگی به عنوان یک مهاجر در ایران می‌گوید: پس از ۴۵ سال سکونت در ایران، بلاتکلیف مانده‌ایم. در ایران به ما می‌گویند عراقی هستید و در عراق هم به ما می‌گویند شما ایرانی هستید. ما فقط هویت و شناسنامه می‌خواهیم.

بی‌هویتی پس از ۴۵ سال سکونت در ایران با وجود نسب ایرانی، زندگی سختی را برای این افراد رقم زده است. با وجود اینکه بنیاد شهید و امور ایثارگران، همسران این افراد را به عنوان شهدای سپاه بدر پذیرفته؛ اما با حقوق کمتر از ۲میلیون تومان به سختی روزگار می‌گذرانند. امیدواریم این خلأ قانونی در کشور بازبینی شود و کسانی که هویت ایرانی در اجدادشان بوده به عنوان یک هموطن مورد پذیرش قرار گیرند تا برای همسران شهدای مفقودالاثری که ظلم صدام به جرم ایرانی بودن، زندگیشان را به اینجا رسانده، روزگار بهتری رقم بخورد.

خبرنگار: فریده خسروی